Vanaf dat moment kon Paul aan niets anders denken. Hij dacht aan die auto toe hij in slaap viel. Hij dacht aan die auto toen hij wakker werd. Zelfs in zijn dromen zag hij die auto. Zijn vrouw probeerde hem te overtuigen dat ze geen auto nodig hadden, maar Paul was onvermurwbaar. Op een dag kocht hij hem. En voilà, de auto stond in de garage, en de factuur zat in zijn zak. Een krediet voor 20 jaar.
Maar het bleek niet zo gemakkelijk te zijn als Paul zich het had voorgesteld. Hij moest meer beginnen werken om zijn maandelijks krediet te kunnen betalen. Maar nog steeds kwam hij niet rond. Hij kwam heel laat van zijn werk en gaf minder aandacht aan zijn kinderen, zijn vrouw zag hem bijna nooit meer, ze voelde zich eenzaam. Ze was permanent aan het klagen, hij werd boos op haar en daarvan kwamen ruzies. Om alle problemen te vergeten begon hij te drinken.
Op een dag, toen Paul alweer heel laat naar huis kwam, zag hij iets ongewoon. Het huis was leeg. Zijn vrouw was vertrokken, en de kinderen mee. Paul was zo verward, hij wist niet meer wat te doen. Door de stress was hij de volgende dagen niet meer naar zijn werk gegaan en werd ontslagen.
Daarna gebeurde alles heel snel: de auto werd verkocht om het krediet af te betalen. Het huis werd afgenomen door de bank. Paul bleef drinken , hij zag geen zin meer in zijn leven. Niet meer. Vanaf de dag dat hij geen plaats meer had om te wonen, had hij geen andere keuze dan de straat op te trekken. Hij wou geen bedelaar worden, maar er was geen keuze. Het hangt nu van passerende pendelaars af, of Paul vanavond eten krijgt of niet. Of hij in een bed gaat slapen of niet. Hij droomt soms nog over zijn mooie leven, hij mist zijn kinderen en zijn vrouw. Zijn supersnelle en supermooie auto kostte hem meer, meer dan hij zich ooit kon voorstellen.
Stella Kozyreva
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ja, een reactie plaatsen, dat kan je hier doen, in de rechthoek.