vrijdag 2 maart 2012

Naar de film met 2.4 op 9 februari 2012: "Tot Altijd"

De eerste beelden van de film tonen een groep jonge mensen die een Amerikaans konvooi van het leger tegenhouden. Het is een groep vrienden in de jaren ’70 die verenigd zijn voor het leven. Mario wordt politicus en Thomas wordt dokter.

Een paar jaar later krijgt Mario te horen dat hij multiple sclerose heeft. Deze ernstige ziekte blijkt ongeneeslijk en Mario kan niet meer alleen blijven wonen. Zijn ziekte verergert en Mario wil een einde maken aan zijn leven.

De mentaliteit is moeilijk te veranderen, vooral voor zijn ouders die het met deze beslissing moeilijk hebben.

Het parlement heeft over dit probleem veel nagedacht en een wet was gestemd om euthanasie toe te laten. Mario werd dus de pionier.

Vandaag is Mario er niet meer bij. Maar dankzij hem gaan vele zieken zoals hij kunnen beslissen om niet meer te lijden wanneer ze het wensen.

Deze film is zeer realistisch en prachtig. Maar ik kan het zelf moeilijk begrijpen omdat ik zelf mama ben.


[Encarna Z. 2.4]

***


In het leven is het soms moeilijk om een oplossing te vinden. Het is de situatie in de film Tot Altijd. Het is een verhaal van een MS-patiënt (Mario Verstraete) die euthanasie nodig heeft omdat zijn pijn erger geworden is. Ten eerste heeft deze film een zwaar thema, omdat die film over euthanasie ging. Het is een keuze tussen het leven met erge pijn en een dood met respect. Bovendien gaat die film over vrije keuze omdat de beslissing van de patiënt komt (op welk moment, waar,…).

Het is een resultaat van een lange strijd met de regering. Ik heb ook de waarde van solidariteit en de moed van Mario en zijn familie gezien. De familie en de vrienden zijn er altijd om hem te helpen. Ze hebben ook respect voor hem ondanks zijn beslissing.

[Serge S. 2.4]



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ja, een reactie plaatsen, dat kan je hier doen, in de rechthoek.