maandag 24 juni 2013

Koken in De Zeyp

De laatste donderdag van mei had de avondklas 2.3 een speciale les: ze gingen koken (en eten!) met de kookgroep van De Zeyp en vrijwilligers van Femma. 2.3'er Radenka Vilotijevic vertelt:


"Dankzij de kookles konden we echte Nederlandstaligen ontmoeten. Alle cursisten van de module 2.3 namen deel aan de activiteit. De chef-kok had alles goed georganiseerd. Terwijl de ene groep de soep maakte, maakte de andere groep vol-au-vent. Iedereen werkte graag.

Eten, samen met de verschillende culturen, was heel plezant. Iedereen was blij en enthousiast. We waren als een heel grote familie. Er werden ook foto's genomen.

Het was ideaal om anderen te leren kennen en Nederlands te oefenen. We willen deze activiteit graag opnieuw doen!
 



zaterdag 22 juni 2013

Een kijkje in Leuven

Op zaterdag 8 juni maakten we een afspraak in het Noordstation om samen een bezoek aan Leuven te brengen. Om 8h 30 waren er al veel studenten en zeker ook veel leraressen. Na het nemen van de absenties, namen we de trein. 135 plaatsen waren gereserveerd, ik kon mijn ogen niet geloven!

Toen we in Leuven kwamen, merkte ik dat er een letter C op mijn ticket stond: dus mocht ik met groep C het bezoek beginnen. Tussen de verantwoordelijken waren onze leraressen. We wandelden eerst naar de universiteit. Het was een emotioneel moment omdat ik aan mijn studentenjaren dacht. Vlakbij de universiteit staat een gezellig café dat “babbelen §knabbelen” genoemd wordt. Daarna gingen we naar de crypte van de kerk van St. Antonius, daar staat het graf van Pater Damiaan.

Onderweg naar het groot begijnhof maakte ik een interview met een inwoner van Leuven zoals iedereen moest doen. Hoewel mijn Nederlands niet perfect is, bleef de vrouw heel vriendelijk en geduldig.

Tijdens ons bezoek kregen we informatie over elke plaats die we bezochten zoals pater Damiaan, het goot Begijnhof, de Dijle en het bekende liedje met de droom van een kleine kikker. En over de kotmadam waarbij we een foto met de groep genomen hebben.

Daarna gingen we naar het studentenrestaurant, het was niet alleen goedkoop maar ook lekker. Tijdens het eten kwamen onze leraressen bij ons om samen in het Nederlands te praten.

De namiddag begon met een tekening van het Ladeuzeplein en een bezoek aan het museum, er zijn veel schilderijen van bekende schilders en beeldjes van bekende kunstenaars en veel interessante andere dingen.

De voorlaatste bestemming was de bibliotheek. Daar moesten we wel stil zijn want de studenten bereidden een examen voor.

Tenslotte konden we een vrij bezoek maken en we hadden weer een afspraak op het plein voor het station om naar Brussel terug te komen.

Het was een bewogen dag en de verrassing was dat we een diploma kregen:  We zijn kenners van Leuven!

Ik feliciteer de organisatoren met hun interessant en mooi initiatief en organisatie, dat kunnen ze vaak doen!

tekst van Hafida (2.2)

Theateratelier voor kinderen in De Zeyp


Heb je kinderen tussen 10 en 13 jaar? Spreken ze Nederlands? Willen ze leren improviseren, bewegen en spreken op een podium?

Onze vrienden van De Zeyp in Ganshoren organiseren volgend schooljaar een theateratelier voor kinderen. Vanaf 25 september, elke woensdagavond van 18u tot 19u. Op het einde van het jaar is er een echte theatervoorstelling.

Een inschrijving voor een heel schooljaar vol theaterworkshops kost €75. Meer info op de website van De Zeyp.

woensdag 19 juni 2013

Patati patata: babbel & bouffe

Gezien op Facebook: een interessante activiteit voor al wie zijn Nederlands wil oefenen.  En ook voor al wie houdt van lekker eten.  De Babbel & Bouffe van Patati Patata.

Op donderdag 20 juni kan je vanaf 17u babbelen en eten in De Markten in het centrum van Brussel, op de Oude Graanmarkt.

Wie eten voor het buffet meeneemt, mag gratis meedoen, anderen betalen €3.

Meer praktische info vind je op de facebookpagina of op de website van Patati Patata.  Snel nog inschrijven!


zaterdag 8 juni 2013

Balade dans les rues de Bruxelles - vendredi 31 mai 2013

Elza: "Vendredi dernier, nous avons fait une balade avec notre professeur Isabelle dans le centre-ville de Bruxelles. Stéphane, notre guide, avait programmé notre parcours. Nous avons commencé notre itinéraire à De Brouckère. On a été dans les quartiers historiques les plus anciens de Bruxelles. On a vu quelques maisons de la période Art Nouveau construites par l'architecte Victor Horta (dont une avec un jardin d'hiver sous véranda), la place du Petit Sablon, Manneken Pis (et aussi Jeanneke Pis!), la Grand-Place et bien d'autres endroits. C'était tellement joli que j'aurais aimé vivre à cette époque-là. Le guide était intéressant à écouter. Il utilisait des mots faciles à comprendre. L'ambiance entre nous était très chouette et le temps a passé si vite que nous n'avons même pas senti la fatigue. Je suis très contente d'avoir fait cette visite."

Nune: "Le 31 mars, j'ai eu l'occasion de faire un petit tour à Bruxelles avec mon professeur (Isabelle), Stéphane (notre guide) et mes camarades de classe. Nous avons ainsi découvert différents quartiers de Bruxelles. On est partis de De Brouckère et s'est promenés dans les environs de la Grand-Place et dans certaines galeries commerçantes. On a vu le Manneken Pis - petit personnage symbolique de la libération de Bruxelles. Toute une légende entoure cette petite statue qui a le privilège d'avoir une superbe garde-robe. Chaque communauté belge ou étrangère se fait un honneur de lui offrir un costume qui la représente (ex: étudiant, médecin, facteur, footballeur, ...). Il y a plein de choses à voir à Bruxelles, de beaux monuments, de beaux espaces, des gens sympathiques et souriants, des quartiers animés. Personnellement, je trouve que c'est une ville agréable qui ne manque pas de charme. Isabelle et Stéphane, je vous remercie beaucoup parce que vous m'avez laissé un super souvenir inoubliable ce jour-là!"












dinsdag 4 juni 2013

Atelier cuisine

Le 17 mai, la classe 2.2 a préparé un couscous sous la conduite de Roba et Khadija. Nous avons appris une délicieuse recette tout en parlant français, et tout le groupe a participé à la préparation... ainsi qu'à la dégustation, bien sûr! 

maandag 3 juni 2013

Étudiants de Lethas au théâtre

Le 11 mai, plusieurs étudiants (et professeurs) sont allés voir la pièce "La vie c'est comme un arbre" au Centre culturel d'Uccle: c'est une pièce qui raconte sous une forme très comique l'histoire de 3 jeunes Marocains venus en Belgique dans les années 60 pour travailler à la construction du métro bruxellois. 

Voici le commentaire d'Anca-Maria (2.2):
"Je voudrais vous dire que cette pièce que j'ai vue, "La vie c'est comme un arbre," est très comique mais que j'ai aussi senti beaucoup de tristesse. Quand on la voit, on a un oeil qui rit et un oeil qui pleure. Le sujet peut aussi être valable pour d'autres nationalités que les Marocains. C'est valable pour tous les gens qui sont obligés d'abandonner leurs maisons et de partir à l'étranger pour travailler. Le sujet est très profond et sera toujours d'actualité parce qu'il y a beaucoup de gens qui veulent travailler mais qui ne trouvent rien à faire dans leurs pays. C'est vrai que si tu n'est pas Einstein ou une autre personne reconnue, tu n'est pas très bien traité. Il y a beaucoup d'obstacles qu'on rencontre quand on veut se faire engager. Les acteurs ont très bien joué, ils ont exprimé leurs douleurs mais sous une forme comique. Je crois que même si tu trouves un bon travail et que tu gagnes beaucoup d'argent à l'étranger, ce n'est pas comme dans ton pays parce qu'il y a quelque chose qui te manque et qui ne peut jamais être remplacé par d'autres choses. C'est le coeur qui souffre parce qu'il y aura toujours des membres de la famille qui resteront au pays. C'est la séparation qui fait pleurer les coeurs.Il y a beaucoup d'écrivains qui ont écrit sur ce thème de la terre natale. C'est seulement les gens qui partent à l'étranger et abandonnent leur maison qui peuvent vraiment comprendre ce sujet.C'est une grande difference entre les jeunes qui viennent ici, par exemple, en Belgique, de leur propre volonté, pour étudier, pour se faire de nouveaux amis, et les gens qui sont obligés de faire ça à cause des mauvaises conditions de vie."